景颇族，中国云南世居民族之一，由唐代“寻传”部落的一部分发展而来。近代文献多称为“山头”、又分别称为“大山”、“小山”、“茶山”、“浪速”，自称“景颇”、“载瓦”、“喇期”、“浪峨”，主要聚居在云南省德宏傣族景颇族自治州各县的山区，少数居住在怒江僳僳族自治州的芒马、古浪、岗房以及耿马、澜沧等县。

Jinghpo Wunpong myu sha ni go, Miwa gumsan mungdan Yinnan mungdo gaba ko aten shaning na na nga shanu lai wa ai amyu ni, Htangchau prat lak na “Sinchon” amyu ni ko nna lakying brat pra yu wa ai amyu ni re. Jinghpo Wunpong amyu ko na bo hpan lakying lashan go “Jinghpo”“Azi”“Lashi”“Maru” ni rai nga ai, Jinghpo Wunpong myu sha ni madung go Yinnan mungdo gaba Sakhkung Sam Jinghpo madu uphkang mungdo ko nga shanu nhtom, nkau mi go Nukyang Lisu amyu madu uphkang mungdo na Mangma, Kulang, Gangfang hte Kinma, Lanzhang re hkan nga shanu ma ai.

载瓦属于景颇族的一个支系，在云南德宏傣族景颇族自治州，德宏州的景颇族约占全国景颇族总人口的95%以上，主要分布在各县市的亚热带山区。有景颇、载瓦、喇期（茶山）、浪哦（浪速）、波罗五个支系。语言属汉藏语系藏缅语族景颇语支，其中载瓦语支系的语言属阿昌语支的载瓦语。20世纪初开始使用拉丁文拼音文字，1957年创制了新景颇文和载瓦文，现通用景颇文和载瓦文。

มZaiwa gi Zaizo amyvu ma e lagvoq ngvut le, Yinnan Sakung Sam Zaizo yvumsing upkang mau ma, Sakung mau ma e Zaizo amyvu gi mingdan gom ma Zaizo amyvu byudu ma e 95% atoq zhe le, midung gi ginwang myuq kangmo ma nyemau bum ma myo nyi le. Shidvung、Zaiwa、Lachi、Lalvang、Bolo 5gvoq bo le. Mying gi Myiwa Zang amyvu mying ZangMyen mying amyvu gi Shidvung mying gvoq ngvut le, xi gu ma Zaimying gvoq ma e mying gi Achang gvoq ma e Zaiwa mying ngvut le. 20shozan tung hi mai Lvadving laigva pyinyin laigva cham chung be,1957zan ma Shidvung mying laigva eq Zaiwa mying laigva sairvang toq lui, akui zhe chung jo lo e Shidvung mying laigva eq Zaiwa mying laigva ngvut le.

傈僳族中国少数民族之一，发源于青康藏高原北部，是中国、缅甸、印度和泰国的一个跨国性质的少数民族，主要分布中心在中国原来的西康省（即现今云南省、四川省、西藏之间的州县）和古代云南腾越州的坎底地区、江心坡地区（即现今缅北克钦邦的葡萄县，为中国传统线和英国麦克马洪线东段之间的未定界领土于1960年归属缅甸邦联而设立的）。

มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน มีวัฒนธรรมที่สดใส เคยมีศูนย์กลางอยู่ที่รุ่ยลี่ สร้างอาณาจักร Meng Guo ยึดกําแพง ที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลกในศตวรรษที่  11-15 ได้รับการยกย่องว่าเป็น  Meng Guo มีความหมายว่า  Da Ruili ตั้งแต่หลังพุทธศตวรรษที่  11 เป็นต้นมา >มีความเลื่อมใสศรัทธาในพุทธศาสนาสายภาษาบาลี >คัมภีร์วัฒนธรรมที่อนุรักษ์ด้วยภาษาไทใหญ่นั้นอุดมสมบูรณ์ จิตรกรรม นาฏศิลป์ ไทลื้อ >และศิลปะสถาปัตยกรรมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ผู้ชายมีประเพณีการสัก >เยาวชนชายและหญิงมีอิสระในการเคลื่อนไหวก่อนแต่งงาน แพร่หลายในการล่าน้อย  (หาสาวน้อยตกหลุมรัก) อาหารหลักข้าวนุ่มชอบเปรี้ยวเผ็ด สไตล์ชาวบ้านอ่อนน้อมถ่อมตนมักจะพาย ธาดารุ บาซาร์ ไก่ต้มหน่อไม้ดองและอาหารบ้านอื่น ๆและเหล้าเหลืองหยิงเจียง ไวน์ข้าวเหนียวสีม่วงต้อนรับแขก